Συντακτικό σημείο στίξης που δηλώνει μια μικρή παύση στην ανάγνωση. Χρησιμοποιείται συνήθως: [α] Για τον χωρισμό προτάσεων μέσα στην ίδια περίοδο που συνδέονται: [i] Παρατακτικά (αντιθετικά) με τον αντιθετικό σύνδεσμο αλλά (π.χ. «Με είχε προειδοποιήσει, αλλά δεν τον άκουσα»), [ii] Υποτακτικά για τον χωρισμό εξαρτημένης επιρρηματικής πρότασης (π.χ. «Η δημοκρατία θεωρείται το καλύτερο πολίτευμα, γιατί βασίζεται στις αρχές της ελευθερίας και της δικαιοσύνης») ή μη περιοριστικής αναφορικής πρότασης από την κύρια (π.χ. «Πέταξαν τα φρούτα, που σάπισαν»). [β] Μεταξύ λέξεων/ φράσεων ή προτάσεων με την ίδια συντακτική λειτουργία (βλ. ασύνδετο σχήμα). Ο λόγος επιταχύνεται και προκαλείται συναισθηματική ένταση (π.χ. «Η κλιματική αλλαγή, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η τρύπα του όζοντος, η αλλοίωση της βιοποικιλότητας προδιαγράφουν ένα ζοφερό μέλλον για την ανθρωπότητα», «Για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής χρειάζεται να συνεργαστούν οι κυβερνήσεις με τους διεθνείς οργανισμοί, να υποστηριχθούν οι περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, να ευαισθητοποιηθούν οι πολίτες»). [γ] Δύο φορές για τον χωρισμό από την υπόλοιπη πρόταση παρενθετικών λέξεων/ φράσεων: σχολίου (π.χ. «Δικαιούμαστε, νομίζω, μια καλύτερη ποιότητα ζωής»), προτασιακού επιρρήματος (π.χ. «Οι νέοι, επομένως, χρειάζονται ανεξαρτησία για να αναπτυχθούν»), επεξήγησης (π.χ. «Ο διευθυντής του Λυκείου, ο Παπαπέτρου, θα συνταξιοδοτηθεί στο τέλος του έτους»), κλητικής προσφώνησης (π.χ. «Ήρθε η ώρα, λαέ της Αθήνας, για μια μεγάλη αλλαγή»). [δ] Στο αναφορικό ό,τι για να διακριθεί από το ειδικό ότι (π.χ. «Ό,τι και να πεις, έχεις δίκιο»). [ε] Για τον χωρισμό δεκαδικών αριθμών (π.χ. «10,35») ή νομισματικών μονάδων (π.χ. «2,50€).