Μηχανισμός γραμματικής μεταφοράς που αναφέρεται στη χρήση ενός ουσιαστικού προκειμένου να αποδοθεί το λεξικό περιεχόμενο που πρωτοτυπικά αποδίδεται από μια άλλη κατηγορία, ρήμα ή επίθετο. Χαρακτηρίζει τον ακαδημαϊκό (ειδικά τον επιστημονικό) λόγο, καθώς επιτρέπει οι διαδικασίες (που συμβατικά πραγματώνονται ως ρήματα) και οι ιδιότητες (που συμβατικά πραγματώνονται ως επίθετα) να αναδιατυπωθούν ως οντότητες μπορεί να περιγραφούν και να μελετηθούν αντικειμενικά. Εξασφαλίζει [α] πληροφοριακή πυκνότητα (το όνομα δηλώνει τόσο την πράξη όσο και το αποτέλεσμα μιας ενέργειας) και [β] υφολογική ουδετερότητα (απουσιάζουν τα παρεπόμενα του ρήματος: πρόσωπα, διαθέσεις, τροπικότητες).

ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ

Ζητείται από τους μαθητές να αναγνωρίσουν (πληροφοριακή άσκηση) και να εξηγήσουν (ερμηνευτική άσκηση) τη χρήση ονοματικών δομών σε ένα κείμενο.

ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΞΑΣΚΗΣΗ

[1] «Η επιδίωξη της συνάντησης της σύγχρονης δημιουργικότητας και των διαμορφωμένων από το δημιουργικό παρελθόν σχημάτων θεατρικών χώρων θέτει προβλήματα»: Να ξαναγράψεις την πρόταση αυτή του Κειμένου 60, μετατρέποντας τον ονοματικό λόγο σε ρηματικό και να καταγράψεις τις αλλαγές που παρατηρείς στο νόημα και το ύφος. [2] Στο Κείμενο 62 κυριαρχεί ο ονοματικός λόγος. Αφού τεκμηριώσεις την παρατήρηση αυτή με δύο παραδείγματα από το κείμενο, να εξηγήσεις την επιλογή του συντάκτη.