Μέσο πειθούς που αφορά ένα δεδομένο το οποίο μπορεί να ελεγχθεί εμπειρικά (π.χ. παράδειγμα, στατιστικό δεδομένο, πόρισμα έρευνας, αλήθεια, μαρτυρία κτλ.) και χρησιμοποιείται για να ενισχύσει την αξιοπιστία της ισχυρισμού. Για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας του εξετάζεται η επάρκεια (πόσο ενδεικτικό είναι του ισχυρισμού που επιχειρεί να επιβεβαιώσει), η χρονική συνάφεια (πόσο σύγχρονο ή διαχρονικό είναι) και η αντικειμενικότητα (πόσο αξιόπιστη θεωρείται η πηγή άντλησης).